پلی کربنات یک ترموپلاستیک شفاف، آمورف و دوستدار محیط زیست بوده که مقاومت به ضربه بالا و مقاومت شیمیایی خوب در برابر اسید و بازهای رقیق از خود نشان می‌دهد. مقاومت حرارتی این پلیمر حدود 135 درجه سانتی گراد گزارش شده که با افزودن تاخیر انداز شعله قابل بهبود است.

پلی کربنات ها باتوجه به ویژگی‌های منحصر به فردی که از خود نشان می‌دهند، کاربرد گسترده‌ای در تولید لوح‌های فشرده، شیشه‌های ضد گلوله، لنز چراغ ماشین، کلاه‌های ایمنی، شیشه شیر کودک و پوشش‌های سقفی (کامپوزیت‌های کاذب) دارند.

باتوجه به اینکه پلی کربنات یک پلیمر ترموپلاست بوده و فرآیند پذیری آن‌ها در دماهای بالا امکان پذیر است، جهت سهولت فرآیند مورد نظر استفاده از روان کننده‌ها، کمک فرآیندها وعامل جداکننده توصیه می‌شود. مطالعات صورت گرفته حاکی از آن هستند که در بین ترکیبات گوناگون، استئارات‌های فلزی (کلسیم، روی و منیزیم) از جمله مهمترین و موثرترین افزودنی‌های مورد استفاده با دوز مصرفی حدود  phr1 در فرآیندهای پلی کربنات می‌باشند. علاوه برآن، گلیسیرین منو استئارات و گلیسیرین تری استئارات نیز به ترتیب به عنوان روان کننده وعامل جدایش دراین پلیمر با حدود % 5/1 استفاده، گزارش شده است.

از دیگر روان کننده‌هایی که در پلی کربنات مورد استفاده قرارمی‌گیرد، استئارات سدیم شناخته شده است که به دلیل بالا بودن نقطه ذوب آن با این پلیمر بسیار سازگار بوده و منجر به افزایش مقاومت نهایی در برابر تغییر رنگ و نقطه نرمی (softening point) آن می‌گردد. همچنین مطالعه‌ای دیگر از این ترکیب به عنوان کاتالیست در رزین پلی کربنات/پلی استر نام برده‌ است که خاصیت بازی آن منجر به سازگاری بیشتر با رزین مذکور می‌گردد. برای بررسی میزان شفافیت این رزین از دو ترکیب سدیم و منیزیم استئارات استفاده شد که در نتیجه آن، منیزیم استئارات با میزان دوز مصرفی کمتر نسبت به سدیم استئارات شفافیت بالاتری را منجر شد که علت آن را شاید بتوان به شفافیت ذاتی منیزیم استئارات نسبت داد.